Steeds meer mensen bevinden zich bewust of onbewust in een veranderingsproces, een overgangsfase. Je ziet dan bijvoorbeeld in dat het oude niet meer past, maar vindt het moeilijk om keuzes te maken, je twijfelt, je denkt dat je het niet kan of weet niet meer waar je passie ligt.

Wie ben ik in essentie, wat wil ik eigenlijk….Dit zijn existentiële vragen die op kunnen komen en waar je meestal niet zomaar een antwoord op hebt. Nadenken hierover helpt niet. Gedachten gaan volgens gewoontepatronen, en hoe meer je nadenkt en een antwoord zou willen forceren, hoe meer je vernauwing waar kunt nemen in plaats van ruimte.
Wat kun je doen om meer helderheid te vinden in jezelf?

Belangrijk is verantwoording te nemen voor jezelf. Je zult zelf stappen mogen zetten in een bepaalde richting. De belangrijkste richting hierbij is naar binnen, Zelf-inzicht ont-wikkelen.

Inzicht in jezelf ontstaat vanuit rust, ruimte, vanuit innerlijke stilte. Creëer je de juiste omstandigheden dan ontstaat Zelfinzicht geleidelijk helemaal vanzelf. Dit is vaak een proces, dat je het yogapad zou kunnen noemen.

Maak (liefst dagelijks) tijd voor yoga/meditatie, 10 minuten per dag, hiermee ontwikkel je innerlijke stilte (ruimte, leegte), en innerlijke kracht. Beter 10 minuten per dag dan een uur per week.

Wandel, (liefst in de natuur) en voel hoe je loopt, bewust van je voeten en benen, gebruik je zintuigen, ruik, voel, kijk. Kijk ook omhoog, naar de lucht, ga eens in het gras liggen, net als toen je nog kind was.

Tijdens je werk of op andere momenten waarop je druk bent, regelmatig de aandacht even naar binnen brengen, observeer je adem, vraag je simpel af, hoe voel ik me nu, observeer, zonder verhaal, zonder oordeel… (Zet bijvoorbeeld een timertje ieder uur). Hoe je je voelt wordt op deze manier daadwerkelijk in het moment waargenomen, herkent. Blijf ruim, open. Alles mag er zijn, het is er toch al……

Ontspan……Het kan confronterend zijn, dit proces terug naar jezelf, je kunt bijvoorbeeld merken hoe vaak je op de automatische piloot staat, maar ook dat is een fase die weer voorbijgaat. Iets wat onbewust is, kun je niet veranderen, het gaat om (her)kennen wat is, bewust worden van jezelf. Zo kun je stap voor stap je authenticiteit (her)vinden.

Blijf vriendelijk voor jezelf, beoefen geweldloosheid naar jezelf en alle levende wezens, dat is de basis. Ont-wikkel jezelf. Neem bijvoorbeeld wekelijkse yogalessen ter inspiratie van thuisbeoefening, of sluit je aan bij een maandelijkse meditatiegroep. Vanuit Stilte en Waarheid ont-wikkel je jezelf en inspireer en motiveer je elkaar tot oefenen (en het hoeven echt niet je vrienden te worden). Lees eens een boek van een spiritueel leraar die je aanspreekt. Ook op deze website vind je misschien inspiratie in mijn schrijfsels.

Je bent altijd welkom voor een vrijblijvend gesprek!

Hoewel yoga en lessen verzorgen mijn manier van leven is, is het goed dat ik er even een paar weken tussenuit geweest ben. Vakantie met Chris naar zonnig Ibiza en daarna alleen op pad naar Engeland voor een retraite. Heerlijk!

Nu ik weer terug ben kan ik goed waarnemen wat het met me gedaan heeft. Ik voel me open, helder en super geïnspireerd tot het creëren van mooie nieuwe uitdagingen.

Alweer zo’n tien jaar probeer ik minimaal 2 retraites per jaar te volgen, het doet me goed. Elke retraite is anders, en geeft wat nodig is op dat moment.

Als voorbeeld, tijdens de 5 daagse AYP (Advanced Yoga Practices) retraite die ik vorige week volgde was ik me bewust van een zachte helende energie. Als een warm bad zou ik deze hele retraite kunnen omschrijven. Tijdens de asana practice de derde dag had ik pijn in onderrug en nek. Ik besloot in Balasana (kindhouding) te gaan zitten en legde mijn handen intuïtief op mijn onderrug, daarna in mijn nek. De pijn trok binnen een paar minuten weg, om niet meer terug te keren.

We waren met een groep van 12 inclusief de leraar. De groep was divers, deelnemers uit verschillende landen binnen Europa, variërend in leeftijd tussen, ingeschat, 20 en 65 jaar. Sommige nog niet zo lang op het pad van Yoga, anderen al 20, 30 en zelfs 40 jaar.

Een ieder vulde in op een lijstje wat hij wilde doen gedurende de vijf dagen aan seva (kleine klusjes, ook wel karma yoga genoemd) zoals met elkaar de maaltijden verzorgen, opruimen, de vloer vegen….Het koken werd voor ons gedaan, er waren met liefde bereidde, smaakvolle gezonde maaltijden. Er was een opbouwend programma van yogabeoefening, asana, pranayama, DM meditatie en samyama, dagelijks zo’n 7 tot 8 uur.

Je kunt tijdens een retraite volledig bij jezelf blijven, hoeft nergens aan te denken, alles is geregeld. Dit geeft je de gelegenheid extra te verdiepen. Er is ook meestal genoeg ruimte naast het programma voor even helemaal niets, een wandeling, schrijven enz.

Een retraite geeft je: vertrouwen in je individuele yogabeoefening.
Het geeft je eigen practice een boost. Het resultaat wordt krachtiger en er kan een diep verlangen naar meer/oefenen ontstaan (Bhakti).

Het geeft je een diepere innerlijke stilte. Je kunt daardoor gemakkelijker bij jezelf blijven (balans) ondanks sommige omstandigheden.

Inzichten in jezelf…..

Dit zijn maar een paar voorbeelden. In het kort zou je kunnen zeggen dat een retraite je in een paar dagen tijd kan geven wat je met je individuele yogapractice in maanden of zelfs jaren opbouwt. Een retraite is bewustwording en zelf-ontwikkeling. <3

Foto’s: ‘Eden Rise’ Retreat Centre, Devon UK  Retraite Tristan Dorling

Deze maand beginnen de yogalessen met een klein stukje yogafilosofie. De Yama’s.

De eerste Yama is Ahimsa, niet beschadigen-niet kwetsen-geweldloosheid, naar alle levende wezens, dus ook naar jezelf. Volgens Yoga en de yogi begint alles met geweldloosheid. Dit is niet iets wat zomaar vanzelf aanwezig is in een ieder van ons. Geweld komt vaak voort uit angst, angst voor het onbekende. Het is nodig dat je geest een omschakeling maakt naar de positieve krachten in je zoals tolerantie, compassie en liefde.

Je kunt Ahimsa zien als de voedingsbodem voor alle daaropvolgende stappen op het yogapad.

Satya is de tweede Yama, waarachtigheid of waarheidsliefde, in gedachten, woorden en daden.

Deze twee yama’s samen brengen mij tot het schrijven van deze blog over de grote kracht van woorden en gedachten. Ahimsa en Satya in onze communicatie.

Ons mens-zijn bestaat uit meerdere lagen (kosha’s) die samen een geheel vormen en alles wat we denken, zeggen, horen, zien, ruiken, proeven heeft invloed op het geheel. Alles bestaat uit energie en is met elkaar verweven.

De Japanse wetenschapper Masuru Emoto heeft op beeld aangetoond wat de invloed van woorden en de intonatie van onze stem is op waterkristallen. Als je nagaat dat ons lichaam voor ongeveer 80% uit water bestaan is het niet moeilijk te begrijpen dat gedachten, woorden, klanken, mantra etc. een ongelooflijke kracht hebben op ons hele systeem (fysiek, mentaal, emotioneel).

Neem het woord moeten. Op een bepaald moment in mijn leven ontdekte ik dat perfectionisme geen eigenschap is om jaloers op te zijn. Ik was vastgelopen in het heilig moeten. Alles wat ik ondernam, ook alle leuke dingen voelden als moeten en moeten ging echt niet meer. Het lichaam zei stop, nu. Dat was voor mij het begin van het yogapad, de bewuste weg terug naar wie ik werkelijk ben.

Hoe verander je negatieve gedachten en/of verplichtende woorden in jezelf naar bekrachtigende positieve woorden?

Allereerst kun je eens in jezelf observeren wat het met je doet als je zegt/denkt dat je iets moet doen en het verschil opmerken met zeggen/denken dat je iets wil doen. Wat is jou waarheid als je dit uitspreekt? Je kunt het fysiek waarnemen in je lichaam. 

Zo zijn er meer woorden, onzekere woorden zoals bijvoorbeeld ik ga het proberen. Ervaar het verschil in lichaam en geest met, ik ga het gewoon doen!

Of muurtjes van bedenkingen zoals… ja maar als, of….dat kan ik toch niet.

Bekrachtigende positive woorden zijn bijvoorbeeld, durven, blijheid, vreugde, inspirerend, ruimte, licht, leven, dankbaarheid, liefde, luchtig…..

Je bewust worden van je gedachten en de woorden die je dagelijks gebruikt is een proces, het gaat niet van de één op de andere dag. We doen veel op de automatische piloot, onze gewoontes en patronen. Aandachtig zijn in het moment is nodig voor herkenning.

Aandacht kun je trainen door elke dag even tijd vrij te maken voor jezelf. Door middel van yoga/meditatie/stilzitten, de aandacht naar binnen te richten, even een adempauze nemen, je adem observeren, een mantra gebruiken….er zijn meerdere manieren. Belangrijk, kies er één uit die je vol kunt houden want het gaat om het daadwerkelijk doen en ervaren!
Op die manier cultiveer je innerlijke stilte/ruimte/aandacht die je vervolgens meeneemt in je dagelijkse dag. Je dagen beginnen anders, rustig, vredig en je leert die innerlijke rust en vrede steeds langer vast te houden. Uiteindelijk is dat je ware natuur.

In die innerlijke stilte/ruimte/aandacht kun je je patronen gaan herkennen, ….hé nu zeg ik weer moeten….. waarom doe ik dat?
Er kunnen inzichten ontstaan, of vragen …..voor wie doe ik dit, is dit nodig,…..mag het anders?

Oude patronen laten jou dan vanzelf los. Ze zijn herkend en ze dienen je niet langer meer.

Mijn vorige blog ging over het symbolische 40 dagen ritueel, de tijd die nodig is om daadwerkelijk een nieuw patroon te laten ontstaan.

Het mooie van het yogapad is dat het daadwerkelijk beoefenen altijd werkt. Je zet stappen in het oneindige bewustwordingsproces. Wat je aandacht geeft groeit. <3

Yoga is een ervaringsleer. Het woord Yoga betekent verbinding, de verbinding tussen twee delen, in dit geval de verbinding tussen het individuele zelf en het universele kosmisch bewustzijn. Door yoga te beoefenen, ga je stap voor stap de éénheid of heelheid ervaren die altijd is maar die we meestal versluierd waarnemen.

Je leert via yoga/meditatie naar binnen te keren, in open aandacht te verblijven en te ervaren wat zich aandient in het moment.

Herkennen wat zich in je afspeelt is nog niet zo gemakkelijk en kan confronterend zijn. Je zou bijvoorbeeld kunnen opmerken tijdens yoga dat je snel afgeleid bent door gedachten aan hoe het anders of beter zou kunnen. Hier kun je vervolgens een oordeel over hebben. Emoties kunnen zich vervolgens aandienen….. of je bent in verleden of toekomst afgedwaald en beweegt op de automatische piloot. Hoe komt dit?

We hebben een mechanisme in onszelf ontwikkeld wat ervoor zorgt dat we verlangen naar ‘prettige’ ervaringen en we hebben een automatische weerstand tegen ervaringen die we als onprettig bestempelen. De natuurlijke openheid die je bij kinderen zo mooi kunt waarnemen zijn we onderweg naar volwassenheid vaak kwijt geraakt.

Door open aanwezig te zijn voor alles wat zich aandient ontwikkel je ruimte in je lichaam en rust in je hoofd.

De ‘onprettige’ momenten in je yogales zou je daarom misschien de waardevolle leermomenten kunnen noemen.

In die spreidzit of tang die maar niet ophoudt of de ploeg om een paar houdingen te noemen, open te blijven observeren wat zich in je afspeelt……steeds weer opnieuw.

Zo neem je de ervaringen van de yogamat of je meditatiekussen mee in je dagelijkse dag. Je ontwikkelt steeds meer innerlijke kracht om in ieder moment open en aandachtig te zijn.

Yoga is jezelf kunnen waarnemen in elk moment en alles mag er zijn. Plezier, lichtheid, liefde, zachtheid, maar ook boosheid, verdriet, schaamte, jaloezie. Daar is moed en kracht voor nodig. Heb je die kracht eenmaal gevonden dan kan yoga je beste vriend zijn voor de rest van je leven.

Yoga is Bliss….., misschien niet te begrijpen, wel te ervaren, als je oefent.<3

Yoga is mijn passie, een levensweg, zonder begin, zonder einde. Zowel in het volgen van dit achtvoudige pad, als in het doorgeven ervan ligt mijn bestemming op dit moment. Dat te weten geeft rust, vertrouwen en een diepe verbinding met alles en iedereen om me heen.

Tijdens een strandwandeling vanmorgen stuitte ik op de strandbeesten van Theo Jansen…….ik heb ze al vaker gezien, de werkplek van Theo op het strand is vlakbij de plek waar ik yoga aan zee geef. Stille strandbeesten, hun ontwerper dicht in de buurt rustig aan het werk.

Ik liep eromheen, sommige strandbeesten zagen er voltooid uit, ze waren vastgezet met een touw. Ze zouden anders zo maar weg kunnen lopen op de wind…..andere zijn nog in ontwikkeling. De strandbeesten raakten me. De verschillende vormen waaruit ze opgebouwd zijn. Er stond er één bij die extra mijn aandacht trok. Hij of zij was opgerold en bestond uit allemaal driehoeken. Terwijl ik eromheen liep riep hij/zij beelden bij me op uit diepe meditaties, verbindingen, driehoeken. Het is niet gemakkelijk onder woorden te brengen maar er was een diepe herkenning.

Ik had een mooi gesprek met Theo Jansen, vroeg hem of hij hier dagelijks mee bezig was. Ja antwoordde hij, iedere dag en ook iedere nacht. Het laat me nooit los. Vanmiddag als het eb is laat ik ze lopen. Zal ik er nu even één laten lopen? Daar zeg je natuurlijk geen nee tegen…..

Hij heeft een soort rups voor me laten lopen, liep er zelf voor om hem in beweging te brengen en vertelde dat deze rups niet alleen kon lopen. Daar was die andere voor nodig, hij knikte met zijn hoofd in de richting van het opgerolde strandbeest dat bij mij beelden van evolutie en het universum opriep.

Toch mooi hoorde ik mezelf zeggen dat ze elkaar zo kunnen helpen om vooruit te komen, ja zei hij, zo kan de blinde de lamme vooruit helpen. Het was een heel gewoon gesprek, tegelijkertijd was ik me bewust van een mystieke diepzinnigheid…….

We sloten af met de woorden dat het prachtig is als je het doel in je leven hier hebt gevonden, en dat ook zo zeker weet. Je hoeft je nooit meer te vervelen, er is altijd wat te doen.

Wat is jou passie ? <3

Ooit heb ik eens een heremietkreeftje uit zijn geleende schelpenhuisje gehaald, het was in Zuid-Frankrijk en ik was gewoon nieuwsgierig. Spijt had ik daarna toen ik zag hoe kwetsbaar hij was en in de verdediging moest.

Ik pas niet in deze maatschappij realiseerde ik me en heb ik me ingeprent toen ik een jaar of dertien, veertien was. De Vietnam oorlog, het onrecht, de macht, het onechte, het oppervlakkige, dat alles viel me niet gemakkelijk.

Ik ging niet zoals veel pubers in ‘rebellie’. Er werd een afstand ingenomen, een muurtje tussen mezelf en de rest van de wereld, ik had het misschien niet eens door. Eigenlijk was ik net dat heremietkreeftje, ik verstopte me, droeg de maskers waarvan ik dacht dat het misschien gemakkelijker zou zijn.

Was het makkelijker ?

In mijn creatieve eigen wereldje kon ik mezelf zijn, in de maatschappij nam ik vooral de illusies waar. Ik functioneerde prima, maar verlangde naar iets diepers, naar Waarheid, onbewust van wat ik me daarbij voor moest stellen.

Het was niet vol te houden, twee werelden, de afgescheidenheid, ik heb het geprobeerd, tot ik plotseling losliet. Net zoals het naakte heremietkreeftje, ineens kwetsbaar inplaats van ongenaakbaar. Alles werd in een nieuw licht bezien.

Parijs, april 2017. Een prachtige stad, voor het eerst door mij verkend en ik heb daar mooie ontmoetingen gehad. Wat opviel was de beveiliging, de hele politiemacht op de been, en veel militairen tot de tanden bewapend, het automatisch wapen in de aanslag.

Ik keek een ‘militair’ in de ogen, uit nieuwsgierigheid. Ik zag zijn jeugdigheid, zijn vriendelijkheid, tegelijkertijd een volwassen rustige, misschien zelfs berustende blik.

Ik zag geen macht, er was geen angst. Ik zag vooral schoonheid en kwetsbaarheid.
<3

Een nieuw jaar, nieuwe kansen.

Alsof we niet op ieder moment opnieuw zouden kunnen beginnen, sterker nog ieder moment is nieuw…..Er is dit moment, NU, meer is er niet toch? Dit oneindige NU bevindt zich tussen het ‘verleden’ en de ’toekomst’.

Het verleden is niet meer, voorbij, herinneringen, net zoals het plaatje op zo’n mooi oranje verkleurde foto uit de zeventiger jaren. Zo is ook het moment van daarnet terwijl ik dit schreef alweer voorbij.

Ieder moment bewust ervaren, dat is één van mijn intenties.

De toekomst, wat zal ze brengen? Wie zal het zeggen, het leven kan binnen een minuut radicaal anders zijn. Dit kan op ieder moment plaatsvinden, en altijd in het NU.

Zo’n schokkend moment, waarin de tijd even lijkt stil te staan, in totale aanwezigheid, bewust van adem en hartslag, haren die overeind gaan staan, kippenvel.

Waarom zou ik me nog druk maken over momenten die voorbij zijn? Waarom niet gewoon die grote zware rugzak vol herinneringen, spijt, oud zeer, geluk, verlangen etc. neerzetten, naast de fotoalbums met de plaatjes van gelukkige momenten die voorbij zijn.

Zo héhé dat is al een stuk lichter.

En alles wat ik nog moet doen van mezelf in de toekomst? Waarom zou ik me daar druk om maken? Wanneer arriveert de toekomst?

Stap voor stap ieder moment bewust ervaren. Als een getuige observeren hoe het leven zich ontvouwt en stappen in een bepaalde richting zetten. Simpel toch?

Nu de intentie plaatsen, hoofd en hart op één lijn en in het NU blijven, om dan, met aandacht, in het moment, op te merken dat alles in verandering is……altijd……….

Vele liefdevolle geluksmomenten gewenst <3

Lang geleden maakte ik kennis met de duizenden jaren oude Vedische mantra’s. Mijn eerste yogadocent reciteerde of chantte deze mantra’s af en toe terwijl wij in savasana lagen.
In het begin gaf me dat een wat ongemakkelijk gevoel, maar na enige tijd vond ik het jammer als het soms stil bleef, de mantra’s en zijn stem deden me iets, wat ik niet kon omschrijven. Daardoor begon ik me langzamerhand steeds meer te verdiepen in mantra.

Mantra’s zijn voor mij van onschatbare waarde gebleken op ‘mijn yogareis’. Ik ontdekte geheimen en bijzondere krachten in mantra, door ze te luisteren en voor mezelf ’te chanten’ en later door de lessen van Sri Shyamji Bhatnagar. Ik heb dan ook een grote liefde ontwikkeld voor Nada-Yoga, de yoga van klank, stilte en adem.

Afgelopen week volgde ik een workshop Nada-Yoga, helende meditatie en het gebruik van Indiase snaarinstrumenten. Ik laat me graag inspireren en toevallig (wat is toeval) kwam ik deze workshop tegen. Ik was op zoek naar meer kennis over mijn Tanpura. Een tijdje geleden heb ik haar (female tanpura) gevonden en overgenomen. Ze is al vaak gebruikt, mooi doorleeft, maar hoe stem ik haar, het is mijn eerste muziekinstrument?

De workshop was op een bijzondere lokatie, een oude fabriekshal tussen oud en nieuw Rotterdam aan de rivier. Een origineel authentiek pand met aan de achterzijde uitzicht op de Maas, Hotel New-York en hypermoderne architectuur. In deze oude fabriekshal bevinden zich diverse kleine ondernemingen en ook een sfeervolle yogaruimte.

Er waren 10 deelnemers, bij elkaar gebracht voor deze workshop door liefde voor klank en stilte, de workshop werd begeleid door een meditatie/yogadocente en een klanktherapeut met een achtergrond in muziek/instrumenten en Vedische mantra’s.

Het was een inspirerende dag, de helende meditaties brachten ons in verbinding met elkaar, met energie en met de stilte, de intuïtieve snaarinstrumenten lieten zich door ons bespelen en verleiden tot het voortbrengen van prachtige klanken.

Op een bepaald moment tijdens het bespelen van de instrumenten zag ik mezelf zitten, in die cirkel van betoverende klanken, ik hoorde de klanken van mijn instrument niet meer, er waren zoveel klanken. Ik stopte en luisterde alleen nog maar.

Tezamen met al deze klanken hoorde ik ineens vanuit het niets mijn eigen stem, zomaar, als enige, vol overgave zong ik daar mijn eigen melodie en er was vrijheid, totale vrijheid………<3